یاد باد آن دوران خوب هجده سالگی
با رفیق و در کف کس کردن و کون پارگی
در میان آن همه، هوش و حیاتم سکس بود
در پس هر وسوسه راه نجاتم سکس بود
سر نیاوردند به درد آن کس که از سکس گوید
نشود خسته شود آن کس که راه سکس جوید
گوشم دهید گوشم دهید آن باسن زیبا را بر دوشم نهید
گوشم دهید تا گویم از داستان گایشی شوم و عجیب
من بودمو آن یاره قاره نا به کار
او در ره سربازی و من دست به کیرو بی کار
ناگهان فکر های ما در هم گسسته باز شد
اولین اندیشه ی گایش ما آغاز شد
نبود راهی بجز کس کردن ما با ریال
کردن دختر میسر هیچ نبود جز در خیال
ناگهان بعد از خطر ما راه اهواز را پیش گرفتیم
در آن شهر شلوغ ما رد کسهای باز را پیش گرفتیم
نشانی دادند مارا در محلی خطرناک و نحس و شوم
که گویند کس هل هله میکرد در آن دیار و بوم
هر هزار کوچه بود هزار خلافکار
کسکشی و خفت گیری بود برایشان کار
دل به دریا زد دلو راه کسکش کردیم دنبال
ادرنالین خونمان اندک اندک شد نرمال
خداییش امدن در این محله خایه میخواست
دل شیرو رفیق کس مشنگ و پایه میخواست
ناگهان ما را به پیش آن کسان جنده بردند
یکی معتاده لاغر ان یکی چاغو کون گنده بردند
خلاصه بعد از آن چانه زدنهای فراوان
بکردیم راضی آن شیرین کس فربه اندام
من یکی به علت خوف و ترس خفت گیری
بخوابید کیرم آن هم چه خواب کیری ای
بمالید کیر من را از برایم
نصب بکرد آن کاندوم غم را برایم
خلاصه بعد چندی آنچنان شقش بکرد
که نتوانند بخواباناندنش هیچ پیل مرد
بکردیم تو، ان شه بالا مقام آن عصای موسی را
زنده میکرد هر نفس همچون دعای عیسی را
گوشهای آسمان کر میشد از آن ناله های پر صدا
کیر میدادم به خوردش همچو احوال ارباب و گدا
جهان همچون شب تار برایم تار شد
با طمطراق کیر شق آن شرمگاهش غار شد
ناگهان وقتش رسید آن ارگاسم خوش مرحمت
بهترین لحظات عمر هر مرد در هر مملکت
پاک کردیم و پاک بکرد بیکینی خویش را
قبل هر حرفی او گرفت دست پیش را
گفتا که من بیش از همه حال دادم تورا
انعام میخواهم اگر از فرط لذت بال دادم تو را
گفتمش بیا بخور کیری که با این پیکرش
میکند از هیبت خویش، هر زنی کور و کرش
خلاصه بپوشیدیمو برخاستیم
ممناتنان گفته آز انجا بشتافتیم
این بود داستانه تلخه اولین سکسه پولی من
که سوگند جق برتر بود از این سکسه هولی من
بگویم من سخن با تو ای خواننده ی کنجکاو من
توکه گویی فحش در زیر داستانو گفتار من
گهگاهی شیر مردانو شیر زنانی حرف بر حق میزنند
بعضی هم کامنتهایشان بر رخ ما ناتوانان جق میزنند
کل این داستان بنوشتم یکجاوو در چند ساعتی
به تخمم گر نداشتی در خواندن شعرم طاقتی
نوشته: هنرمندی از اصفهان