من بچه بودم كه يه شب پسر عمه من اومده بود خونه ما شبو گرفت خوابيد من اونوقت
يادم نمياد چند سالم بود ولي زير هفت سالم بود پسر عمه من بزرگ بود بالاي 12 سالش بود شبو گرفتيم خوابيديم همينكه همه خوابش برده بودند پسر عمه من از پشت كيرشو ميماليد به من من اونوقت نميدونم هيچي نميتونستم بگم زبونم بند اومده بود شلوارمو كشيد پائين لاپايم هي ميماليد منم بدم نميومد همينكه يه چند دقيقه ماليد يكباره سر كيرش رفت توي كونم يگ دردي گرفت منم يك آخ كردم مادر بزرگم بيداشد گفت چي شده پسر عمه من تا من صدامو در بيارم گفت هيچي من پاشو زير گردم مادر برگم دوباره گرفت خوابيد من صبح كه بلند شدم كونم درد ميكرد
كونم يه سوزشي ميكرد خوب نميتونستم راه برم پسر عمه من رفته بود دندوناشو مسواك بزنه منو ديد اومد بمن يك دوتوماني داد گفت بكسي چيزي نگي ها منم قبول كردم تا بحال من كه 40 سالم شده بكسي چيزي نگفته بودو كه اين سايت انجمن کیر تو کس توجه مرا بخودش جلب كرده من در بچگياي خودم خوشگل اگه نبودم ولي بد هم نبودم ازون به بعدش من هركي بمن نگاه ميكرد من فك ميكردم منو ميخواد بكونه من ازون پس خيلي موازب خودم بودم تا اينكه بابام با دوختر خاله اش دوست شده بود وبعدشم دختر خالشو به هر كلكي كه شد گرفت مادر منو طلاق داد منو يك
خواهرمو گزاشت پيش پدربزگ و مادر بزرگ خودش با زن كه دختر خالش بود رفت به يك شهر ديگه منو خواهرم ومادرم هنوز مادرمو طلاق نداده بود مادرمون پيش ما بود تا اينكه دو يا يك سالي گذشت من درست يادم نيست بعد اينكه چند مدت گذشت طلاق نامه مادر مارو با پست ارسال كرده بود مادرم بازم اونطوري كه من يادم مياد صبر كرده بود كه شوهرش را ببيند وقتي كه پدر ما بعد مدتها برگشت مادرم رو گرفت رير كوتك ما شاهد سحنهاي كوتك كاريهاي پدرم كه مادرم رو ميزد يادمه مادرمو بيرون كرد ومارو از مادر مون جداكرد خواهرم ازمن كوچيك تر بود .مادرم
طولي نكشيد از خونه مادرش دوباره با يك مرد ديگه به ازدواج مجددش ادامه داد ازدواج كرد رفت ما ازون پس احساس يتيمي ميكرديم من خودم هر كسي كه با من خوبي ميكرد نميدونستم بخاطر اون پيش آمدها كه گفتم خوشم نميومد از ترحم ديگران وقتي بمن ترحم ميكردن من احساس يتيمي بيشتر ميكردم به ياد مادرم ميوفتادم پدرم اگه به فكر ماهم بود ما محبتش را احساس نكرديم بيشتر مورد ازيت آزار زن بابا قرار ميگرفتيم اين سرنوشت زندگي و آينده مارو خراب كرد من همين العانم
كه سندم به چهل سالگي رسيده احساس حقارت و يتيمي ميكنم بقيه داستانرو
ميزارم براي دفعه بعد نمي خوام شما عزيزان خستگي بيشتري رو احساس كنين
من از شما تشكر ميكنم كه داستان زندگي منو خوندين اميد وارم شما با اين سرنوشت دچار نشين خيلي دردناكه … موفق و پيروز باشيد… اين داستان نوشته شده در روز جمعه تاريخ 11مرداد ماه 1392 شمسي من در اين تاريخ 40 چهل سالمه
نوشته: اشکان