سلام . میدونم شاید براتون عجیب باشه شایدم نه . شایدم فکر کنید دیوونه شدین که یه کیر میتونه صحبت کنه . بهرحال , من کیر هستم و همین الان که خدمتتون دارم این جریانو مینویسم باید عرض کنم خدمت انورتون که من نماینده تمامی کیرهای جهانم . به نوعی میشه گفت که من یک کیر نوعی هستم . من یه کیر 10 سانتی از شرق آسیام . یا یه کیر صورتی و متعادل از کشورهای اسکاندیناوی . من یه کیر ذغالی دراز با سر صورتی از شاخ آفریقام . من یه کیر نوتلایی هستم از آمریکای جنوبی . کلفته کلفت . من یه کیر بی هویتم از جهان عرب . همه میگن گنده و دراز ولی خیلی معمولیم منتها تشنه به سوراخ . صاحبم همیشه دست به من دنباله سوراخه . مهم نیست مرد باشه زن باشه بچه باشه گاو باشه شتر باشه … سوراخ باشه حله . اما …
اما من یه کیر ایرانیم . من یه کیر بدبختم . من یه کیر عقده ایم . از وقتی که عملکردم شروع میشه و دور و اطرافم پر میشه از مو و دوتا فندقمو هم میپوشونه مدام مورد اذیت و آزار جنسی صاحبم قرار میگیرم . وقت و بیوقت منو میگیره و با اعمال شاقه مورد اذیت قرارم میده و انگار شب و روز نداره . هر وقت هر جا که شد باید شیر بدم . دائم هم که باید در حالت استوار باشم . معلوم نیست صاحب من با چه چیزی شق نمیکنه . از دیدن یه ناخن لاک زده شق میکنه تا باسن فربه یه پیرزن تو صف نون . سیستم تناسلی من کاملا بهم ریخته . بعد مدتها وقتی که زمان موعود میرسه و من به یارم میرسم از بس تجارب ذهنی مختلف داشتم که عنان کار از دستم در میره . یا اینقد تو بهت و دلزدگی فرو میرم که اصلا نای بلند شدن ندارم یا از شدت هیجان و شعف , عنان کار از دستم درمیره و قبل وصال یار از هم میپاشم .
من یه کیر ایرانیم . من تقریبا تمام عمرم رو داخل یه شورت بوگندو میگذرونم . هیچوقت نشده بغیر از حموم آزاد باشم . من همیشه دربندم . همیشه صاحبمو نفرین میکنم . تا حالا تو عمرم یک ساعت جلو نور آفتاب نبودم . اصلا هیچوقت بیرون نبودم .
من یه کیر ایرانیم . من همیشه بوی شاش و عرق میدم . منو هیچوقت بعد شاشیدن نمیشورن . هیچوقت شورتی که من توشمو تا حموم بعدی عوض نمیکنن . هیچوقت به من بها نمیدن . همیشه از بوی بدم خجالت میکشم .
من یه کیر ایرانیم که هرگز اونجوری که باید بهم نرسیدن . هیچوقت طعم یه سکس خوب رو نچشیدم . یا 5 دقیقه نشده ارضا شدم و یا با مصرف انواع قرص ها و اسپری ها و بعضا مخدراتی مانند شیره و ترامادول دوساعت پیاپی در آمد و رفت بودم . انگار صاحب من در هیچکاری جانب تعادل را رعایت نمیکند . نمیدانید پروستات چه درد دلهای حزینی نزد من میکند . بعضی وقتا شبها که صاحبم خواب است اشک میریزم و او به اشتباه فکر میکند که چرا اینقدر کم به من میرسد و نمیداند که درد من این است که چقدر به من بد میرسد .
من یک کیر ایرانیم …
(از نویسندگان مونث تقاضا میشود داستان کوس سخنگو را با توجه به تجارب و معضلات و مشکلات بنویسند )
نویسنده : کیرمرد(dickerman)