برای مفعولان لازم است که در کون دادن چنان باشند که فاعلان را به اوج لذت برسانند گرچه هیچ لذتی به پای کون دادن نمیرسد پس هر مفعول قبل از کون دادن بایستی درون کون خود را با آب شستشوی و پاکیزه نماید تا کیر فاعل براحتی در نرمی داخل کون مفعول بنشیند بعد از آن مفعول باید کیر فاعل را لیس زده و با آب دهان خیس نماید و زبان و لب ها بر نقطه حساس کیر فاعل بکشد تا هم خود و هم فاعل به حشر آیند چون از این مهم فارغ بشد کون و کپل ها را تماما قلمبه کرده و در اختیار فاعل قرار دهد و چون فاعل کیر خویش بر کون مفعول بگذاشت مفعول وطیفه دارد با آه و ناله شهوت انگیز آتش شهوت فاعل را زیاد نماید و در ضمن باید دو دستانش را بر کفل های خویش گذاشته و کفل ها را از دو طرف کشیده تا سوراخ کونش کاملا باز شود و حفشه و سر کیر فاعل در سوراخ کون مفعول بیفتد چنان که فاعل گرمای کون مفعول و مفعول گرمای کیر فاعل را کاملا احساس نمایند پس فاعل سر کیر خیس خود را در داخل سوراخ کون مفعول بلغزاند مفعول بایدی تا جای ممکن سوراخ کونش را از دو طرف بکشد تا کیر فاعل راحت در کونش فرو رود با این کار هم فاعل و هم مفعول غرق لذت شده و چون مفعول بیشترین لذت را میبرد دلبری را آغاز کرده و صورت خویش برگردانده و به فاعل باید لب بدهد چه لذتی از این بالاتر نباشد که فاعل در کون مفعول تلمبه بزند در همان حال لبانش بر لبان شهوت ناک مفعول قرار گیرد و اما مفعول نباید به کیر خویش دست بزند و با آن بازی کند بهترین حالت آن باشد که آب مفعول با تلمبه زدن فاعل در کونش بیاید و چون سرعت تلمبه زدن فاعل در کون مفعول تندتر شد مفعول باید با عقب و جلو کردن کونش این سرعت را بیشتر کند اگر فاعل و مفعول هر دو سالم باشند و مورد اعتماد هم پس بر مفعول واجب است به فاعل اجازه دهد تا آب کیرش را در کون مفعول بریزد و خوردن آب کیر فاعل نیز میتواند مفعول را حشری تر کند .
نوشته: کونی جنده