سلام دوستان این داستان رو که مینویسم یک اتفاقی که خودم باعثش شدم . اسم من امین هست 29 سالمه من تازه 8 ماهه نامزد کردم با کسی که دوست دخترم بود داستان از اینجا شروع میشه که من 5 سال قبل ازدواجم با همسرم دوست بودم و رابطه داشتم رابطمون خوب بود و سکس هم جزء رابطمون اشتباه کار از اونجا شروع شد که پرده بکارت رو زدم و این باعث شد که من نتونم ولش کنم چون یه جورایی حس میکردم نامردی که این.کارو بکنی و بعدش مثلا بدی بدوزن یا بری خیلی کلنجار رفتم دیدم نمیشه به هر حال تصمیم گرفتم باهاش ازدواج کنم ولی قبلش باهاش حرف زدم که من اینطوریم و باید تو خونه پدریم بمونیم البته راهش مجزاست و از این حرفا اونم قبول کرد ما نامزد شدیم بعد نامزدی کلا همه چیز فرق کرد اون حرفایی که با هم طی کرده بودیم رو زد زیرش مشکل و دعوا دعوا شد دوران مثلا شیرین نامزدیمون چون من خیلی نرمالی بودم خانوادشون هم منو خیلی قبول داشتن به خاطر همون چون میدونستن مشکل از دخترشونه اصلا نمیخواستن کار ما به طلاق بکشه چون نامزدم پرده نداشت رابطمون زیاد بود و همسرم میدونست که اینطوری که پیش میره من طلاقش میدم یه روز تو.رابطمون گفت پریودم تموم نشده و ابتو بریز توش منم ریختم بعد 2ماه گفت که پریود نمیشم رفتیم دکتر ازمایش نوشت بعدش خودش رفت بهم گفت که دکتر گفته حامله نیستم نگو که دروغ میگه گذشت ماه سوم شد بازم نشد رفتیم دوباره ازمایش فهمیدیم که بعله حامله هستش منم گفتم که باید بچه رو بندازی ما الان نامزدیم ابرومون میره مامانش گفت که نمیشه انداختش بعد دعوا دعوا کلا رفت خونشون گفت بچه رو نمیندازم گذشت بچه 5 ماهه شد ما دیدیم که دیگه چاره ای نیست بریم دنبالش یه جشن بگیریم بریم سر زندگیمون ولی در جواب گفت باید یه خونه بگیری تو شهر دیگه تعهد بدی تا عمر داری خانوادت نیان خونه ما و بچه رو نبینن و جهازیه نمیدم و منم چون توان مالیم اونقدر نبود و نمیتونستم خانوادمو ول کنم گفتم قبول نمیکنم . ایشون رفت تقاضای نفقه داد و مهریه رو گذاشت اجرا الان حکم جلب دارم چند بار از دست مامورا فرار کردم . الان تو یه شهر دیگه هستم .به خاطر یک اشتباه هم زندگی خودمو . هم همسرمو.و اون بچه بی گناه رو تباه کردم. خودم کردم که لعنت بر خودم باد.
نوشته: بدبخت فراری