نامردی بسه رفیق 16

–

لباشو اسیر لبهای خودم کرده بودم . رسیده بودم به آخر دنیا . به لذتی که از اون لذتی رو بالاتر نمی دیدم . به هیجانی که منو به اوج قصه های خوشی رسونده بود . قصه هایی با پایانی لذت بخش . آرامشی که دوست داشتم قهرمانان داستانو اسیر خودش بکنه .حالا من غرق اون خوشی و آرامش بودم . یه لذتی که نمی شد گفت اندازه اش چقدره . یه احساسی که نمی شد بیانش کرد . کیرم توی کس قشنگ وتنگ عشقم داغ شده بود . داغی کسش هم داشت منومی سوزوند..