جنده،«نه» نمیتونه بگه!

ميدونم دلش برام تنگ شده! مشخصه، مثل روز كه روشنه…
داريم درباره من حرف ميزنيما! كيه كه بعد از دو هفته دلش برام تنگ نشده باشه!
شيشه ي ماشينو بالا دادم. از تو داشبورد شيشه ي عطر موردعلاقمو درآوردم، شبيه يه ستاره ي كشيده شدس. برام مهمه هميشه شالم بوي عطر بده، اونم اين عطر كه برا همه مشخص شده بود كه اين بو بوي “افرا”ست!
از قفل شدن ماشین که مطمئن شدم، در خونه‌‌ای که دقیقا اونطرف کوچه بود باز شد.
اتوماتیک وار سرمو بالا کردم و کنار پنجره دیدمش، بخاطر افتاب اخم کرده بودم. ولی لبخند زدم. یه لبخند رضایت! خوشم میومد وقتی برای اومدن من لحظه شماری میکنه.
وارد شدم و درو بستم. حیاط جلوی ویلا پر از بوته های رز بود. با شدت بسته شدن در، چن تا پروانه جای نشستنشونو عوض کردن.
از پروانه خوشم نمیاد، بال های خوشگلی داره ولی وقتی از نزدیک به خودش نگاه کنی، خیلی زشت و ترسناکه.
بهرام به پیشوازم اومده بود‌‌. با کفش های ۱۰ سانتیم خوب میتونستم راه برم ولی سنگ فرش جلوی پله ها ناهموار بود.
«آخ آخ… نگاه کن ببین کی اومده!»
موهای یه طرفمو پشت گوش زدم و براش پشت چشممو نازک کردم.
«میخوای بیشتر از این دیوونم کنی؟»
با یه دستم که کیفم آویزونش بود، سوییچ و عینک افتابیمو نگه داشته بودم. با اون یکی دستم شالمو کنار زدم، دکمه ی شل اول شومیزمو باز کردم و خط سینه هام بیرون افتاد.
«سلامت کو؟»
شق شدگی کیرشو از روی شلوار پارچه ای خنکی که پوشیده بود میدیدم.
«افرا، دخترم!بیا تو وگرنه خودم میامااا»
بدم نمیومد بیاد بغلم کنه و تو ببرتم، ولی از یه طرف میخواستم جلوش بیشتر راه برم تا بیشتر حشریش کنم.
با ظرافت سنگفرش و پله هارو رد کردم. بهرام نصف در ورودی رو گرفته بود.
«سلام عشقم» رو با دندونای به هم چسبيده گفت و گوشه ی لبمو مکید.
«برو اونور بذار بیام تو»
خودمو ازش جدا کردم و وارد اولین سالن سمت چپ شدم. کیفمو روی مبل تکی گذاشتم، مانتو و شال و شومیزم هم در آوردم و مرتب کنارش گذاشتم.
سینه هامو تو سوتین درست کردم، موهامو عقب دادم، پامو رو پام انداختم و بالاخره به چشمایی که چند دقیقس بهم زل زدن، نگاه کردم.
«باهات قهرم.»
موهامو از پشت گردنم یه طرفم داد و با نوک انگشتاش شروع کرد به لمس گردن و ترقوه و بازوم.
چشمام خمار شدن.
«چرا دخترم؟ کادوهاتو بیارم اشتی کنی؟»
لبامو غنچه کردم و به طرف مخالف برگشتم. میدونستم بچه بازی روش تاثیر مثبت داره!
ایستاد،چن تا پاکت از کنار دسته ی مبل بلند کرد و جایی که خودش نشسته بود، گذاشت.
«تا تو اینارو میبینی، منم اتاقو آماده میکنم»
پاکت هارو باز کردم، کیف و‌ کمربند و چن تا ست ویکتوریا و اها، اصل کاری! پاکت رو باز کردم ، تراول هارو شمردم و داخل زیپ کناری کیفم گذاشتم.

شلوار و شورتمو درآورده بودم. رنگ سوتینم کرم بود، برای همین تو نگاه اول فک میکرد لختم! واسه همین این رنگو دوس داشتم!
کنار پله های داخل خونه ، گلدون «افرا» شوکم کرد. یه افرای سرخ کوچیک!
از پله ها كمي پایین اومد، حالتیکه انگار میخواد صدام کنه. منو که دید با خنده گفت : «اها! اینو گرفتم، منو یاد تو بندازه! میدونی که، با اومدن اسمت هم داغ میشم!»
یاد کادوهای تو اتاق افتادم. نوبت منه!
پایین پله ها چار دست و پا شدم. آروم آروم از پله ها بالا رفتم. همونجا ایستاده بود و از بالا منو تماشا میکرد.
به کمرم قوس داده بودم و همین، کونمو قلنبه تر میکرد.
به پاهاش رسیدم، صندل راحتی پاش بود. میدونستم پدیکور میکنه، هرچند که فکر اینکه یه مرد پدیکور میکنه، حرارتمو کم میکرد، ولی تو این لحظه میتونستم با خیال راحت از انگشتای پاش لیس زدنمو شروع کنم.
شلوار پاش بود، صورتمو سمت برجستگی کیرش بردم. زیپشو پایین کشید، دستشو گاز گرفتم!
«چرا گاز میگیری؟» با خنده پرسید.
«جنده نگرفتی که خودت این کارا رو‌ بکنی!»
خندش تبدیل به لبخند رضایت شد. با دستش موهامو ناز میکرد. کیرشو از لای شکاف زیپ درآوردم، سرشو تو دهنم کردم و چشامو بستم. شق شده بود! خیلی وقت میشد که کیر شل شدشو تو دستم نگرفتم…
لبام کیرشو با قدرت گرفته بود، بیشتر تو دهنم جاش کردم، صداهایی که از حنجرش بیرون میومد رو میشناختم.
نمیخواستم با ساک زدن ارضا شه! کیرشو رها کردم و ایستادم. بدجور نفس نفس میزد. لبام تفی بود، با شدت سرمو به خودش نزدیک کرد و ازم لب گرفت.
«اومممم! دو هفته شده نکردمت!» بین ماچش، حرف هم میزد. حرفایی که بیشتر حشریش میکنه.
دستشو سمت کسم برد، تکون میداد که با تکوناش ارضا شم. خیلی زرنگه! خودش چطور ارضا شه، من چطور!
میدونست موقع سکس ارضا میشماااا ولی همچنان هردفعه اصرار داشت که با دستای خودش آه بکشم و آبم بیاد.
«نمیخوای بکنی توش؟»
با این حرف تونستم با یه تیر دو نشون بزنم. بلندم کرد و مستقیم سمت اتاق خوابش رفت. رو تخت پرتم کرد. تو یه لحظه حس کردم خستگیم داره در میره. دلم نمیخواست تکون بخورم، خوابم گرفت. چشامو بستم، بذار فک کنه از شهوته. تو این فاصله لخت شده بود، خودشو روم انداخت. چشامو که باز کردم گردنش تو چن سانتی متریم بود. داشت کیرشو به کسم میمالید. قورت دادن اب گلوشو به چشم دیدم، سرمو بالا کردم و زبونمو به سیب گلوش زدم. به گردنش تاب داد و چشم تو چشم شدیم. خودشو پایین کشید، صورتامون هم راستا شد. با انگشتش زبونمو از دهنم بیرون اورد. شوری پوستشو دوس داشتم. شروع به مکیدن زبونم کرد. دستامو دورش حلقه کردم، به هم نمیرسیدن.
گوششو لمس کردم، دااغ شده بود. با دستام سعی کردم از رو خودم بلندش کنم، جدا شد، به چشام زل زد.
«بهرام کسم داغه! کیرتو میخواد…»
مردمک چشماش به سمت بالا برای یه لحظه محو شد. بلند شد.
«قنبل کن!»
رو تخت سجده کردم. صدای کشیدن کاندومو شنیدم.
«اهنگ میذارم، مشکلی که نداری؟»
«نه عزیزم»
سمتم اومد، کیرشو روی شیار کونم حس میکردم، میمالید، سرشو برد پایینتر و فشار داد تو.
«آخ که دلم براش تنگ شده بوددد»
سایز کیرش خوب بود. معمولی بود. میتونست ارضام کنه! البته معمولا اخرای تلنبه زدنش!
“He would always win the fight… bang bang!
He shut me down… bang bang! “
به اهنگ گوش میدادم و به این دقت میکردم با هر بنگ بنگی که خواننده میگه ، بهرام کیرشو محکمتر تو کسم فرو میکنه!
چشامو بستم که حس بگیرم. با چن تا اسپنک روی کونم حشری شدم. صدای بهرام با Dua lipa قاطی شده بود.
«جنده‌ی منی تو!»
« هیچ کُسی، کُس افرا نمیشه!»
آه میکشیدم، مردها دوس دارن وقتی بهشون نشون بدی که کیرشون برای سوراخ تنگ کس، زیادی بزرگه و دردشون میاد!
البته به این فک نمیکنن که از اون سوراخ بچه به اون بزرگی رد میشه، چه برسه به کیر…
«به به، چه به موقع میلادخان!»
مورمور شدم. میلاد کیه؟ فک کردم شاید موبایلش زنگ خورده ولی اهنگ همچنان داشت پلی میشد. صدای نفر چهارم که برام گنگ بود رو که شنیدم برگشتم و رو تخت نشستم. از صداش فقط اسممو شنیدم، افرا!
هول شدم، فک میکردم کسی نمیتونه سوپرایزم کنه، ولی دقیقا این همون امتحانیه که بخاطر ادعام داشتم میشدم!
به صورت بهرام نگاه کردم، با یه لبخند، به مردی که کنار در ایستاده بود اشاره کرد. «میلاد خان هستند، بهت گفته بودم فانتزی تری سام رو دارم!»
زبونم بند اومده بود. نگاه میلاد از رو اندامم به اینه ی پشت سرم رفت، همونی که حتما بهرام موقع سکس اونو دیده و‌ الان اون داره کون منو دید میزنه!
«بهرام اینجا چه خبره؟!»
مردک خیلی ریلکس سمت لبه ی تخت اومد و نشست.
تونستم به صورتش نگاه کنم…
من این مرد رو میشناختم!!

شت! میلاد… همون میلاده! منو یادشه ینی؟ خیلی سال گذشته! ولی برای من انگار دیروزه! انگار همین دیروز بود با نرگسمون ۲ ماه عقد کرد، بکارتشو گرفت و عقدو به هم زد!
انگار همین دیروز بود که جلوی چشمم نرگسو ، تنها خواهرمو کتک زد و از پله ها کنار خیابون پرتش کرد…
اونموقع فقط ٨ سالم بود.
چهرش هنوز همون بود، اصلا پیر نشده بود! انگار دنیا بهش ساخته…
«بهرام! قبلش باید بهم میگفتی!»
لحنم جدی شد. تو این چیزا شوخی نداشتم و خودش خوب میدونست.
«چیزی نشده حالا، قیمتو بالاتر میبریم. »
سکس با میلاد؟ عمراً!
هرچند که اگر شخص «میلاد» هم نبود بازم جوابم نه بود. چون باید بهش نشون میدادم رئیس کیه.
ترس برای یه لحظه از ذهنم رد شد، ولی برای یه لحظه. افرا از چیزی نمیترسه…
پتوی مسافرتی تا شده ی روی تخت که موقع سکس زمین افتاده بود رو برداشتم، دورم پیچیدم و ایستادم.
«نه!»
بهرام تعجب کرد و میلاد لبخند زد. برام سخت بود حالت جفتشونو زیر نظر بگیرم.
«چی نه؟ افرا یه چیز خیلی سادس!» بهرام با لحن متقاعد کننده گفت.
«قبلش باید بهم میگفتی! الانم من نمیخوام! یا اون میره از اینجا، یا من یه روز دیگه میام.»
ناراحت بودم که بهرامو از دست دادم. خیلی خوب پول خرجم میکرد. میدونستم تو ذهنم که روز دیگه ای وجود نداره و من دیگه یا حداقل حالا حالاها پامو تو این خونه نمیذارم.
سمت در رفتم که پتو از پشتم کشیده شد و زمین خوردم. میلاد بود!
«حق نداری بری! پولتو میگیری دیگه جنده خانوم!»
حس خوبی نداشتم جلوش رو زمین بودم. خواستم پا شم که شونمو به پايين فشار داد و جلومو گرفت.
«چی کار میکنی؟! بهرااام!»
«ششششش» از قیافش چندشم میشد.
«بهرام من گفتم نه! میشه به ایشون معنی نه رو بفهمونی؟»
بهرام ساکت فقط نگاه میکرد.
خواستم دوباره بلند شم که توگوشی میلاد جیغمو درآورد.
« نه گفتن برای جنده منسوخ شدست! جنده نمیتونه نه بگه ، فهمیدی؟»
حرفش بیشتر برام درد داشت تا سیلیش…
لبام‌ به هم دوخته شده بودند. دستشو سمت سینم برد و از تو سوتین درشون آورد. زمختی و زبری دستشو با نوک سینم حس میکردم، فشارشون داد، دردم گرفت. قفل لبام باز نمیشدن!
«رو تخت! سریع! هنوز بهرامو یه دست ارضا نکردیا»
پوزیشنمو رو تخت سگی کرد. بهرام سمتم اومد و کیرشو فرو کرد. همچنان شق مونده بود!
صدایی ازم خارج نمیشد. فقط میخواستم زودتر همه چی تموم شه و برم خونم…

جنده «نه» نمیتونه بگه!

نوشته: دختر حشری